تبیین پیامدهای خلاقیت در پرستاران بالینی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: پرستاران افراد کلیدی نظام بهداشت و درمان هستند و توانایی ارائه راه حل های خلاقانه برای بهبود کیفیت و ایمنی بیماران و بهبود شرایط محیط کار را دارند. این مطالعه باهدف تبیین پیامدهای خلاقیت پرستاران بالینی در ایران انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوای کیفی قراردادی انجام گرفت. داده ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با 16 پرستار که دارای ایده های جدید و مفید در محیط بالین بودند به روش نمونه گیری هدفمند از بخش های مختلف بیمارستان های وابسته به دانشگاه های علوم پزشکی تهران و جهرم طی سال های 1393-1392 جمع آوری شد. همه مصاحبه ها ضبط و سپس کلمه به کلمه دست نویس گردید و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. استحکام داده ها توسط مشارکت کنندگان و کنترل خارجی تائید شد. یافته ها: تحلیل داده ها منجر به استخراج 5 طبقه اصلی گردید که شامل تسهیل (آسان سازی) کار، ارتقاء کیفیت، رشد و بالندگی سازمان، پاداش خلاقیت و کاهش بار مالی بود. نتیجه گیری: خلاقیت پرستاران در محیط های بالینی منجر به ساده سازی انجام کارها و مراقبت های پرستاری، افزایش کیفیت مراقبت از بیماران، پرستاران و سایر اعضای گروه بهداشتی درمانی، رشد و ارتقاء مؤسسات بهداشتی درمانی، کاهش بار مالی بیماران و بیمارستان می گردد. بنابراین، مدیران و سیاست گذاران پرستاری باید در جهت ایجاد جو پرورش دهنده خلاقیت و حمایت از رفتارهای خلاقانه کارکنان اقدام نمایند.